Στο Δυτικότερο άκρο της χερσονήσου των Μεθάνων, πιο πέρα από το Βαθύ, στο ακρωτήρι, βρίσκεται το εκκλησάκι  της "Κρασοπαναγιάς", χτισμένο πάνω στα απόκρυμνα βράχια της ακτής, μπροστά σε πολύ βαθιά νερά, που σε κάποια σημεία τους πλησιάζουν τα 150 μέτρα.

Η παράδοση θέλει μπροστα στο ακρωτήρι, ένα καϊκι γεμάτο με βαρέλια από κρασί να έπεσε σε μεγάλη θαλασσοταράχη. Το καΊκι κινδύνευε να τσακιστεί στα απόκρυμνα βράχια, μέσα στη φυρτούνα, και τότε ο έμπορας προσευχήθηκε στην Παναγιά και την παρακάλεσε να σώσει εαυτόν και το καϊκι του και τότε αυτός σαν "τάμα" να χτίσει μια εκκλησία που αντί για νερό θα χρησιμοποιούσε κρασί.

Στη συνέχεια, σύμφωνα με την παράδοση, αφού σώθηκε, έχτισε το εκκλησάκι κάνοντας λάσπη με κρασί. Γι αυτό το λόγο πήρε το όνομά του το εκκλησάκι της Παναγίας και το μέρος που χτίστηκε ονομάστηκε "Κρασοπαναγιά".

Έτσι, τον παλιό καιρό οι Μεθενίτες πιστεύανε πως η Παναγιά φχαριστήθηκε και  για το λόγο αυτό προστάτευε τα αμπέλια της περιοχής που έβγαζαν το εξαιρετικό Μεθενήτικο κρασί.